Op deze eerste dag hadden we besloten het ons niet moeilijk te maken. We hadden Walchum als doel gesteld en bereikten dit plaatsje na 43 kilometer kalm trappen zonder enige moeite. Het bleek een rustige route over nauwelijks bereden landweggetjes, waarbij we konden kennismaken met de maisvelden, de velden met aardappelloof en de bossages, die ons de volgende honderden kilometers trouw zouden vergezellen. Af en toe passeerden we een boerderij, door hofhonden – veilig achter hekken of aan kettingen – blaffend begroet.
Op een gegeven moment moeten we de grens met Duitsland zijn gepasseerd, maar hoe we ook speurden, we konden hem niet ontdekken. De Europese integratie is hier wat ons betreft iets te ver doorgevoerd, want grenspassages zijn van die momenten die je graag wilt koesteren.
De camping in Walchum was voortreffelijk (en goedkoop), met tafels en stoelen. Vlak in de buurt bleek een soort havencafe met verrassend mooi uitzicht over de Ems, waar we de eerste Bratkartoffeln konden verorberen. Lekker!
