Vandaag fietsen wij, opnieuw over de officiële route, van Rijssen naar Doesburg, een kleine zestig kilometer. Aanvankelijk (koffie in Vorden) nog door het bekende bos- en weilandgebied, maar vanaf Zutphen langs de IJssel. Dat levert spectaculaire uitzichten op, omdat deze rivier dit jaar middenin de zomer een buitengewoon hoge waterstand heeft. (Het is kort na de tijd van de overstromingen in Valkenburg e.o.). De uiterwaarden staan vol water, zo ver het oog reikt – en misschien nog wel verder.
Bij Bronckhorst zouden we volgens ons routeboekje de IJssel moeten oversteken met een veerpont. Deze is echter uit de vaart genomen. Misschien de volgende pont? Ook uit de vaart. Kort samengevat: alle veerponten zijn vanwege de hoge waterstand uit de vaart genomen. Dus fietsen wij noodgedwongen, maar genietend van de prachtige water-vergezichten verder langs de oostkant van de rivier.
Van sommige campings is de capaciteit gereduceerd om een deel onder water is gelopen, dat geldt ook voor camping Het Zwarte Schaar, maar gelukkig is daar nog wel een trekkershut vrij. Ook wel eens prettig: een goed bed, lekker warm, een koelkast en koken voor de deur.
Maar nu eerst naar Doesburg. Wat een mooi en gezellig plaatsje is dat. Een autovrij centrum, veel mooie oude huizen in allerlei kleuren (een beetje zuidfrans), leuke winkeltjes. Een mooie oude kerk, de Martinikerk met een geschiedenis van vele verwoestingen, een streekmuseum en een speelgoedmuseum. Een genoegen om daar rond te lopen.
‘s Avonds lopen we nog een rondje over de camping. Die blijkt bijna helemaal vol te staan met sta-caravans (vaak ‘chalets’ genoemd). Het veldje waar de ‘echte’ kampeerders kunnen staan met een zgn. ‘tent’ is zoals gezegd ondergelopen.